Άιους Βασίλης έριτι

  Αρχιμηνιά κι αρχιχρουνιά κι αρχή καουός μας χρόνους.

           Άιους Βασίλης έριτι ν-απού την Κισαρίτσα.

           Σέρνει μουλίτσες δώδικα, μουλάρια δικατρία,

           φέρνει και την κυράτσα μας καθάριου δαχτυλίδι.

        5  Πιρίλαμπιν του δάχτυου, λάμπει του δαχτυλίδι.

           - Βασίλη μ’, πόθιν έρισι, Βασίλη μ’, προς πααίνεις;

           - Ν-απού τη μάνα μ’ έρουμι κι στου σκουλειό πααίνου.

           - Κάτσι να φας, κάτσι να πιείς, κάτσι να τραγουδήσεις.

           - Ιγώ γράμματα μάθινα, τραγούδια δεν ηξεύρου.

      10 - Κι σα μαθαίνεις γράμματα, πέ μας την αλφαβήτα.

           Κι στου ραβδί ακούμπησιν να πεί την αλφαβήτα

           κι του ραβδί ήταν ξιρό κι βλάστησιν κουνάρια,

           και πάνου στα κουνάρια του περδίκις κιλαηδούσαν.

           Δεν ήταν μόνο πέρδικις, ήταν κι πιριστέρια.

      15         Σ’ αυτό του σπίτι πούρθαμι, πέτρα να μη ραΐσει

           κι ι νοικουκύρης του σπιτιού χίλια χρόνια να ζήσει.

Κάλαντα Ανατολικής Ρωμυλίας

Από http://apantaortodoxias.blogspot.com/2019/01/blog-post_7.html